หกสิบสอง

ฉันยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องทำงานของเจมส์ แขนข้างหนึ่งพาดผ้าห่มพับไว้ ส่วนในมือก็ถือแจกันใบเล็กใส่ดอกไฮเดรนเยียสด กลิ่นน้ำยาขัดเงาผสมมะนาวยังคงอบอวลอยู่ในอากาศ และแสงแดดเริ่มทอดยาวผ่านหน้าต่างบานไกล ทอดเงาสีทองยาวเหยียดลงบนพื้นไม้เนื้อแข็ง ห้องทำงานของเขา ก็เหมือนกับห้องอื่นๆ ทุกห้องที่เขาใช้เป็นประจำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ